+31 (0) 6 44272469
info@idnl.org

Een natie in verzet – basisbegrippen

Een natie in verzet – basisbegrippen

Dit korte essay zal enkele identitaire kernbegrippen behandelen en daarna een mogelijkheid voor verzet aangeven tegen het onrecht dat ons Nederlanders wordt aangedaan.

Wat is ras? Het is in ieder geval iets heel gevaarlijks, want als je het er over hebt, dan wordt je al gauw voor ‘rascist’ uitgescholden. Tenminste als je blank bent, anders niet.

Ras gaat over eigenschappen die in principe via de voortplanting worden doorgegeven. Die eigenschappen kunnen fysiek zijn, zoals de kleur van de ogen of de vorm van de botten. Maar het kan ook gaan over dingen die niet fysiek zijn, zoals karakteraanleg, of intelligentie. Iedereen weet dat als twee ouders met blond haar een kind krijgen, dan heeft dat kind geen zwart kroeshaar. Dit is dan binnen één gezin. Maar het geldt ook voor een groep van aanverwandte gezinnen, zeg maar de familie in het groot: een stam, een volk of een natie.

Je kunt het vergelijken met hondenrassen. Een ras, zoals de Teckel, is eigenlijk een hele grote familie, waarvan de leden allemaal bepaalde kenmerken hebben. Een lange rug en flaporen bijvoorbeeld, en intelligentie, eigenwijsheid, zelfstandigheid. Een Sint Bernhard heeft een heel ander karakter, en ziet er heel anders uit (als je geluk hebt hangt er ook een vaatje met cognac om zijn hals).

Maar er is een verschil tussen soort en ras. Hoewel een Teckel en een Sint Bernhard er zo verschillend uitzien, behoren ze toch tot dezelfde soort. Ook hier kunnen we de voortplanting centraal stellen. Leden van verschillende rassen kunnen zich wel met elkaar voortplanten, maar leden van verschillende soorten niet. Dus een Teckel kan wel met een Sint Bernhard een ‘vruchtbare samenwerking’ aangaan, hoe raar dat ook is. Maar met een paard is zoiets niet mogelijk. De verschillen zijn te groot.

De meeste hondenrassen zijn ontstaan doordat mensen bewust bepaalden welke honden zich met elkaar mochten voortplanten. Mensenrassen zijn vanzelf ontstaan doordat een bepaalde groep lang genoeg afgezonderd leefde van andere groepen. Ze pasten zich aan aan hun unieke omgeving, zoals het klimaat, en de planten en dieren in hun omgeving. Dat wil dus zeggen: wat je kunt eten, maar ook: door wie je gegeten kunt worden.

Een kenmerk dat erg in het oog spring is bij blanken bijvoorbeeld onze lichte huid. Vitamine D wordt gemaakt door inwerking van zonlicht. Omdat in het noorden van Europa de zon niet zo veel schijnt, is in de loop van vele duizenden jaren onze huid lichter geworden, want dat helpt bij het aanmaken van Vitamine D.

Gemiddeld genomen hebben blanken ook een goed gevoel voor planning. Dat komt doordat je in het koude Noorden goed moest plannen en voedsel bewaren voor de koude winter als er weinig te eten was. Mensen die goed waren in plannen overleefden, en brachten dus meer kinderen voort. Zo kwam in de loop van de tijd dit kenmerk steeds meer voor bij blanken.

Wat is nu een racist? We zien dat dit woord in de loop van de tijd voor steeds meer dingen gebruikt wordt. We kunnen vier etappes onderscheiden:

1. In het begin was een racist iemand die de leden van een ander ras haat, puur en alleen maar omdat zij deel uitmaken van dat andere ras. Zoals een Teckel die een hekel heeft aan alle Sint Berhards. Het maakt daarbij niet uit wat hij ervaart in het contact met individuele Sint Bernhards. (of hij dat vaatje cognac krijgt of niet).

2. Ietsje later wordt ‘racist’ ook gebruikt tegen iemand die misschien leden van een ander ras niet haat, maar wel vindt dat zijn eigen ras superieur is aan het andere. De Teckel vindt zichzelf wel veel slimmer dan de Sint Bernhard, en omgekeerd glorieert de Sint Bernhard in zijn grote, sterke ledematen.

3. In het derde stadium gaat men het woord ‘racist’ ook gebruiken voor mensen die gewoon de verschillen tussen rassen constateren. En om dan geen ‘racist’ te zijn moet je dan gaan doen alsof Teckels, Sint Bernhards, Rottweilers en Chihuahua’s allemaal hetzelfde zijn en hetzelfde kunnen.

4. Tenslotte gaat men het woord ‘racist’ gebruiken als algemeen scheldwoord voor blanken. Dan krijg je uitspraken als dat zwarten per definitie niet racistisch kunnen zijn, ook al haten ze blanken puur omdat het blanken zijn. Dit is wel iets wat er vanaf het begin al in zat. Toen al werd het woord bijna alleen tegen blanken gebruikt. Het verschil is dat het nu ook openlijk gezegd wordt, en bovendien bij voorbaat wordt aangenomen dat alle blanken ‘racisten’ zijn.

Is ras dan geen sociale constructie? Tegenwoordig wordt vaak beweert dat ras een sociale constructie is. Dat wil zeggen dat mensen alleen maar onderscheid maken naar ras omdat mensen ze dat zo geleerd hebben in hun opvoeding. En die indeling zou helemaal willekeurig zijn. Klopt dat? Nee, en een klein beetje ja. Nee, omdat je hier te maken hebt met biologische feiten. Twee blanke ouders krijgen een blank kind. Twee Teckelouders krijgen een klein Teckelkindje. En dat terwijl Teckels niets weten over ‘sociale constructies’. Alleen op de universiteit is men zo dom of vooringenomen om te geloven dat ras een sociale constructie is.

Waarom klopt het idee van ras als een sociaal construct dan wel een beetje? Dat komt omdat het trekken van grenzen tussen de rassen niet altijd eenvoudig is. De grenzen zijn vaag. Dat uit zich op twee manieren:

1. De grenzen tussen rassen zijn niet totaal helder. Als we uitgaan van drie hoofdrassen: blank, zwart en Aziatisch, dan zijn er bijvoorbeeld mensen die beweren dat Italianen niet blank zijn. Daar kunnen we tegenin brengen dat de grenzen niet haarscherp hoeven te zijn om toch zinnig over groepen te kunnen spreken. Tussen dag en nacht ligt een schemergebied, maar dat betekent niet dat je geen onderscheid kunt maken tussen dag en nacht. De grenzen tussen de kleuren van de regenboog zijn ook vaag, maar we kunnen nog steeds over de verschillende kleuren spreken.

2. Binnen een ras kunnen grote verschillen zijn. Binnen het Aziatische ras zie je bijv. flinke verschillen tussen Han-Chinezen en Japanners. Maar om nu te zeggen dat je daarom geen onderscheid kunt maken tussen blanken en Aziaten is echt een brug te ver. Om weer de vergelijking met honden te maken: je hebt gladharige Teckels, maar ook ruwharige Teckels. Dat betekent echter niet dat een ruwharige Teckel hetzelfde is als een Bouvier.

Kortom: het ligt wat genuanceerd, maar dat betekent niet dat er geen wezenlijke verschillen zijn tussen rassen, en dat het allemaal bepaald wordt door wat je te horen krijgt tijdens je opvoeding.

We kunnen dus gerust zeggen dat het een leugen is dat ras een sociale constructie zou zijn. En het is een leugen die extra effectief is omdat er een klein beetje waarheid in zit. Dit is vergelijkbaar met de de leugens in de staatsmedia. Waarom is hun nepnieuws zo geloofwaardig? Omdat zij een klein beetje waarheid brengen, dat zij echter zo omschrijven en inkaderen (‘framing’) dat het geheel toch een grote leugen is. Een halve waarheid is een hele leugen.

Waarom wordt deze leugen verkondigd? Waarom wordt beweerd dat ras alleen maar een sociale constructie is? Dan moet we kijken tegen wie dat vooral gezegd wordt. En dat is tegen ons blanken. Wat is namelijk het effect van deze leugen? Dat jij als blanke gelooft dat ras niet echt is, en dat het dus onzin is om jezelf te identificeren met andere blanken. Het ondergraaft het idee dat wij blanken een groep vormen, en dat wij als groep mogen en moeten opkomen voor onze belangen, net zoals andere groepen. Deze leugen is dus bedoeld om ons te ontwapenen.

We zien dit heel sterk in de VS. Niet-blanken beweren bij hoog en bij laag dat ras een sociale constructie is, maar als er wat te halen valt dan identificeren ze zich ineens totaal met hun ras. Bijvoorbeeld bij toelating tot elite-universiteiten, bij overheidscontracten, en bij de verdeling van politieke functies. Dan laten ze zich duidelijk voorstaan op hun ras. Als blanken opkomen voor hun belangen als groep dan is ras ineens onecht en alleen maar een sociale constructie. Bovendien zijn het racisten, natuurlijk. Maar dat stond toch al vast…

Wat is een natie? Wat bedoelen we als we het hebben over de Nederlandse natie, de Duitse natie? Natie betekent hetzelfde als volk. Het woord ‘natie’ komt van een Latijns woord dat ‘geboren worden’ betekent. Ook hier hebben we dus een verband met de voortplanting. Een natie is in feite een hele grote familie, of een grote stam. Een beroemde boekenreeks over de Nederlandse geschiedenis heet dan ook: “De geschiedenis van de Nederlandse stam.” Geschreven door iemand die zijn naam niet mee had: hij heette namelijk prof. dr. Pieter Geyl (hier zien we dus opnieuw een verband met de voortplanting…).

We kunnen dus zeggen dat een natie voor het overgrote deel bestaat uit mensen die verre familie van elkaar zijn. Dat is zo door de eeuwen gegroeid, doordat een bepaalde groep mensen zich afzonderden op een bepaald stuk land, hun territorium. Door huwelijken en voortplanting tussen de leden van deze grote familie ontstonden bepaalde kenmerken die weer via de voortplanting en via de cultuur werden doorgegeven.

Onder cultuur verstaan we hier allereerst de taal (zowel als fonetisch verschijnsel als de beeldentaal), maar verder in het algemeen: hoe je de wereld ziet: wat je belangrijk vindt, hoe mensen met elkaar horen om te gaan, enz. Die dingen leer je op school, van je ouders, en zie je terug in de kunst. Als je bijv. je kinderen leert dat het goed is om zuinig te zijn, geef je hen daarmee een typisch Nederlandse eigenschap mee. Je leert het ook door gezegden, bijv.: “Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen”. Cultuur is dus breder dan alleen de kunst. Het gaat om een hele levenswijze, die langzaam in de tijd evolueert.

Een natie is dus een hele grote familie. Af en toe komt er wel eens een vreemdeling bij, via een huwelijk bijv. Maar zolang het bij kleine aantallen blijft kun je nog steeds spreken van één natie, die heel geleidelijk verandert in de tijd. Dit bestond in Nederland tot ongeveer 1985, zou ik zeggen.

In het ideale geval beschikt een natie over een eigen territorium, waarin deze stam vrij is om de samenleving in te richten zoals zij denken dat juist is, met hun eigen visie op het leven en de wereld. Dit noemen we een natiestaat. Dan zullen de leden van dit volk, van deze stam, zich thuis voelen. Ze gaan misschien veel op vakantie, en leren veel over andere volkeren en landen, maar ze hebben een thuis. Een thuis biedt veiligheid, en je weet wat je aan elkaar hebt. Je hoeft niet alles uit te leggen, je hoeft niet alles telkens opnieuw af te spreken, je hoeft niet bang te zijn dat iemand die je ontmoet jouw woorden heel anders begrijpt dan je bedoelt enz. Je thuis is een veilige thuisbasis.

De zogenaamde multiculturele samenleving, of eigenlijk de multi-etnische samenleving, is de doodssteek voor dit thuisgevoel, voor dit gevoel van veiligheid en zekerheid. Bij een echte multi-etnische samenleving staan er namelijk grote groepen tegenover elkaar. In plaats van kleine aantallen vreemdelingen, die de stam makkelijk kan opnemen zonder zijn karakter te verliezen, komen grote groepen zich ineens vestigen in het territorium van het volk. Omdat ze met zo velen zijn hoeven ze zich niet aan te passen aan het oorspronkelijke volk. Ze koloniseren hele wijken, waar hun levenswijze gaat overheersen, en verdringen de autochtone bevolking.

Omgekeerd vlucht de oorspronkelijke bevolking weg naar eigen wijken als ze dat kunnen. Het zijn meestal mensen met een kleine beurs die zich dit niet kunnen veroorloven, en die dus hun thuisbasis verliezen. Dit zet vanzelfsprekend kwaad bloed. Helemaal wanneer rijke blanke mensen zoals Alexander Pechtold of Mark Rutte tegen hen zeggen dat ze niet zo ‘onverdraagzaam’ moeten zijn. Dat ze maar “moeten wennen aan wat vreemde luchtjes in het trappenhuis”. Dit verwerpelijke gedrag noemen we in het Engels “Adding insult to injury”. Niet alleen pakken de machthebbers de arme mensen hun thuisbasis af, maar als ze zich verzetten schelden de regenten hen ook nog uit voor ‘racisten’, wat tegenwoordig het ergste scheldwoord is dat we in het Westen kennen.

Het idee dat de multiculturele samenleving iets goeds zou zijn is een prima voorbeeld van een sociale constructie. Er is niets organisch aan. Het is een drogbeeld dat door de staatsmedia en op school wordt gepredikt. Als de geschiedenis ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat een staat waarin meerdere grote etnische groepen moeten samenleven het recept is voor een burgeroorlog, en op zijn minst grote etnische spanningen (‘koude burgeroorlog’). Daar weegt de diversiteit aan leuke etnische restaurantjes nou niet bepaald tegen op. Dat is alleen maar leuk voor mensen die daarna terug kunnen naar hun eigen blanke wijk.

We kunnen zeggen dat voor iedereen de multi-etnische samenleving een vloek is. Maar voor ons autochtone Nederlanders is de situatie nog aanzienlijk erger. Wij hebben namelijk helemaal helemaal geen leiders die opkomen voor ons en voor onze belangen. Wij hebben geen ‘Platform Etnische Nederlanders’. Sterker nog: mensen die proberen voor ons op te komen, al is het nog zo voorzichtig, worden gedemoniseerd in de staatsmedia. Ze worden voor de rechter gesleept in een politiek showproces, zoals Geert Wilders en Hans Janmaat. Ze worden zelfs vermoord, zoals Pim Fortuyn en Theo van Gogh. De cultuur en de elite van ons land staan regelrecht vijandig tegenover ons autochtone Nederlanders. Ze bespotten ons, en gaan lijnrecht tegen onze belangen in. Elk verzet tegen de anti-blanke politiek en cultuur wordt afgedaan als ‘racistisch’. Sowieso worden blanken natuurlijk gewantrouwd als slechte mensen, allemaal enge ‘racisten’.

Wat kunnen we doen tegen zoveel redeloze haat? Hoe kunnen we ons verweren in deze multi-etnische maatschappij die ons dreigt kapot te maken?

Op 15 april werd de kerk de Notre Dame in Parijs verwoest door brand. De Franse regering beweerde gelijk, zonder dat er nog enig onderzoek had plaatsgevonden, dat het een ongeluk was. Ik vind het waarschijnlijker dat moslims de kerk hebben aangestoken. Dit past namelijk helemaal in het patroon. Er worden in Frankrijk voortdurend kerken aangevallen door moslims: bekladding, vernieling, brandstichting, moord, noem maar op.

Die moslims snappen namelijk nog iets wat wij vergeten zijn. Als je de weerstand van je tegenstander wil breken, dan helpt het enorm om zijn heilige dingen te vernietigen. Dat ondermijnt zijn zelfvertrouwen. Hij heeft nergens meer houvast. Hij kan niet eens beschermen wat hem echt heilig is.

Omgekeerd is het zo dat wij mischien onze weerstand kunnen ondersteunen door te koesteren wat ons heilig is. Waar hebben we het dan over? Het gaat daarbij om dingen en mensen waar we een absolute waarde aan toekennen. Daarom rust er een taboe op: daar mag je absoluut niet aankomen. Je kinderen bijvoorbeeld. Daarom worden pedofielen door iedereen gehaat. Ze vergrijpen zich aan iets wat ons heilig is.

De Notre Dame is ook iets wat echte Fransen heilig is. Het maakt daarbij niet uit of ze christen zijn of niet. Dat bleek toen de discussie losbarstte hoe de Notre Dame hersteld moest worden. Moderne architecten wilden van het dak een glazen tentoonstellingsruimte over klimaatverandering maken. Sommigen wilden zelfs van de spits in het midden van het dak een minaret maken. De woede over deze plannen bij echte Fransen was enorm. Ik denk dat als president Macron deze plannen had doorgezet, de protesten van de ‘Gele Hesjes’ op een revolutie waren uitgelopen.

Laten wij aan hen een voorbeeld nemen. Laten we beseffen wat ons heilig is. Dat zijn namelijk precies de dingen die ons kracht en inspiratie geven om ons te verzetten tegen het onrecht dat ons wordt aangedaan.

Hou dus ons erfgoed in ere. Je bent misschien geen christen, maar hou een kerk in ere. Hij was jouw voorouders heilig, ze hebben er keihard voor gewerkt. Bewonder de schoonheid, het vakwerk en de liefde die er in gestoken is. Behandel hem met eerbied. Je kunt het vergelijken met de rozenkrans van je grootmoeder, die ze zo vaak gebruikt heeft. Gooi je die dan in de vuilnisbak? Nee, die behandel je met liefde.

Maar deze eerbied geldt niet alleen gebouwen, maar ook rituelen. Van het simpele handenschudden als begroeting en de Paasvuren tot het afsteken van vuurwerk met oudejaar. Het Sinterklaasfeest is hiervan nog wel het sterkste voorbeeld. Dit is zelfs dubbel taboe omdat het ook nog eens om kinderen gaat. Het Sinterklaasfeest is ons echte Nederlanders heilig. Desnoods willen we misschien wel een paar kleine aanpassingen doen als men het heel vriendelijk vraagt. Maar zoals wij nu worden aangevallen op ons feest zetten we ons schrap. En terecht. Ze vergrijpen zich aan iets dat ons heilig is.

Denk verder aan aan de talloze stoere, geniale, dappere helden, wetenschappers, kunstenaars, ontdekkingsreizigers van ons volk. Zij zijn ons heilig. Omdat ze ONS zijn, van onze familie, van onze stam. Zij zijn onze verre neven, nichten, ooms en tantes. Hun goede naam en standbeelden moeten verdedigd worden.

Het establishment zegt altijd dat maar weer dat de essentie van Nederland draait om bepaalde waarden. En daar bedoelen ze dan mee: ‘liberale democratie’, ‘open grenzen’, ‘het homohuwelijk’, ‘transgenderoperaties’ enz. Wij zeggen ook dat Nederland draait om bepaalde waarden. Maar dit zijn onze waarden: Michiel de Ruyter, het paleis op de Dam, Willem van Oranje, het Sinterklaasfeest, de Deltawerken, Huygens, de Sint Jan in Den Bosch, W.F. Hermans, Kerstmis, Rubens, Couperus, Leeghwater, Vondel, Sweelinck, Hugo de Groot, Rembrandt, Lorentz, Van Gogh, Hugo Claus, Breugel, Linnaeus, Karel Doorman enz. enz. enz. Dàt zijn echte waarden. En dàt is echt Nederland.

Verzet je tegen de lastercampagne die de anti-blanke kliek tegen ons voert. Ze willen onze helden, onze kunst en onze symbolen kapot maken om ons te breken. Dat zullen wij niet laten gebeuren. Om met onze Vader des Vaderlands te spreken: “Wij zullen handhaven!”.



Afbeelding: Anthonis Mor van Dashorst – ‘Willem I van Nassau’, bron: Wikimedia, bijgesneden. In het publieke domein.



___

Deze website is een initiatief van de culturele vereniging ‘Identiteit Nederland‘. Voor vragen en contact klikt u hier.


Één reactie

  1. Henk Fokkema schreef:

    Nog nooit heb ik in het Nederlands zo`n heldere uiteenzetting gelezen van Nederkadse oorsprong.
    Ik gebruij dan ook buitenlandse informatie( franse en engelse) om tot een beeldvorming te komen.
    Jammer, dat ik niet aanwezig was bij deze lezing
    Bedankt hiervoor!

Laat een antwoord achter aan Henk Fokkema Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *