+31 (0) 6 44272469
info@idnl.org

Rijksgenoten welkom!

Rijksgenoten welkom!

Niet zo lang geleden was Nederland een wereldmacht met een wereldrijk. Nog in de jeugdjaren van onze ouderen was Nederland ‘s werelds derde koloniale grootmacht naar grondgebied en onderdanental. De schrijver Multatuli deed in zijn aanklacht tegen misstanden in Indië nog een beroep op de koning als de “Keizer van het prachtig Rijk van Insulinde dat zich slingert als een gordel van smaragd om den evenaar”.

Uit het Nederlandse rijk overzees blijft nu nog het Antilliaanse bezit – nu als onderdelen van ons Koninkrijk. Uit de Nederlandse volksplantingen overzees stamt nog het Afrikaner volk in Zuid-Afrika – ons broedervolk in verwantschap, taal en godsbeleving. Uit de voormalige rijksdelen blijven nog vele banden in familie, zakenleven en cultuurerfgoed. Suriname ligt nog heel dichtbij – in onze buurt, in onze keuken en in onze krant. Indonesië ligt verder maar houdt een plaats in ons hart – als familiegeschiedenis, als ondernemersavontuur en als nostalgie.

Sinds het verlies van overzees Nederland – de traumatische scheiding van Indonesië in 1949, het gedwongen afscheid van Nieuw-Guinea in 1962 en het onoverdachte vertrek uit Suriname in 1975 – is Nederland klein geworden. Klein: vooral naar wereldbeeld en toekomstvisie – klein ook in onze harten. Er is de tegelijk schuldige en neerbuigende publieke omgang met Indonesië en Suriname – een vreemde mengeling van verloochening van de geschiedenis , verdringing van verantwoordelijkheid en schaamte voor verdriet. Er is de onnatuurlijke afstandelijkheid naar het Afrikaner volk. Eerst een overcompenserende anti-apartheidsretoriek dan een stilzwijgend wegkijken bij de onteigening en vervolging van de Afrikaners.

Daarbij komt de uitstelde boedelbeschrijving van de overzeese erfenis. Terwijl fictieve asielzoekers worden overladen met onverdiende rijkdom, blijven basale beloftes naar trouwe Molukkers gebroken. Terwijl frauderende ex-arbeidsmigranten ongestoord villa’s bouwen in Oost-Europa en het Midden-Oosten, worden schamele weduwen en pensioen uitkeringen naar Indonesië en Suriname schaamteloos gekort via ‘woonlandfactoren’. Terwijl de globalistische ‘investeerders’-maffia met belastingvoordelen en verblijfsprivileges worden beloond, wordt de bewezen ondernemerszin van ex-koloniale Chinese Nederlanders belemmerd door kleingeestige bureaucratische obstakels. Terwijl namaakvluchtelingen zonder enige identiteitspapieren en tegen alle regels in op een bootje kunnen stappen en door de asielindustrie worden binnengeloodst (met de eindeloze stroom nareizigers via gezinshereniging en huwelijk), wordt Afrikaner immigratie naar Nederland door geniepige bureaucratische, financiële en juridische regelgeving gesaboteerd.

IDNL staat voor respect voor authentieke identiteit, voor historische verantwoordelijkheidszin en voor politieke vernieuwing – ook naar de erfenis van ‘Nederland overzee’. Voor IDNL zijn ons Afrikaner broedervolk, onze ex-koloniale lotgenoten en onze banden met onze vroegere rijksdelen belangrijk. IDNL wenst deze verre stamgenoten, deze historische rijksgenoten en deze kostbare banden politiek te bevoordelen – boven de kunstmatige en achterhaalde globalistische constructies van ‘EU’, ‘Schengen’, ‘vluchtelingenverdrag’ en ‘ontwikkelingshulp’.

Voor IDNL geldt daarbij dat historische lotverbondenheid gecombineerd moet worden met behoud van de eigen identiteit van onze rijksgenoten. Onder het motto ‘soevereiniteit in eigen kring’ staat IDNL voor de specifieke rechten van onze Antilliaanse, Surinaamse, Molukse, Chinees-Indische en Indonesische rijksgenoten. De gigantische subsidie-, uitkeringen- en voorzieningen-stroom die nu is gericht op niet-langer arbeidende ex-‘gastarbeid’ populaties, op via ‘vrij verkeer van personen’ EU-rechthebbenden en op massa’s frauderende ‘asielzoekers’ bevoordeelt slechts een kunstmatige globalistische ‘diversiteit’. Een klein stukje van die stroom kan worden herleid ten voordele van onze historisch en organisch gegroeide gemeenschappen van rijksgenoten.

De bescheiden Indische weduwe, de trouwe Molukse beroepsmilitair, de hardwerkende Chinese ondernemer, de gewetensvolle Surinaamse bejaardenverzorgster en de geduldige Antilliaanse jeugdcoach hebben recht op hun eigen plekje in Nederland – met behoud van eigen identiteit, waar wederzijds wenselijk met eigen scholen, voorzieningen en wijken. Dat plekje komt hen toe uit de Nederlandse geschiedenis en wordt hen gegund door het Nederlandse volk. Hun huwelijkspartners, familieleden en zakencontacten hebben moreel gezien meer recht op een Nederlands visum, Nederlandse verblijfsstatus en Nederlandse voorzieningen dan andere groepen vreemdelingen. Daarnaast zijn de nu in Zuid-Afrika beknelde en belaagde Afrikaners ons verre van vreemd – alleen al hun historisch bewezen gemeenschapszin en arbeidsethos zouden hen van harte welkom moeten maken in ons land.

Het begrip ‘rijksgenoot’ verdient de aandacht van de Nederlandse patriottisch-identitaire beweging – het laat zien waar ons volk vrienden en bondgenoten kan vinden tegen de globalistische elite. Deze vijandelijke elite heeft ons volk en ons land in de globalistische uitverkoop gezet met neo-liberale ‘open grenzen’ en cultuur-marxistische ‘diversiteit’. Deze uitverkoop – resulterend in ondermijnde economische zekerheid, escalerende sociaal-culturele ontwrichting en versnellende massa-immigratie uit totaal vreemde volkeren en culturen – bedreigt niet alleen inheemse Nederlanders. De desastreuze gevolgen van globalistische ‘open grenzen’ en afgedwongen ‘diversiteit’ worden ook gevoeld door onze rijksgenoten.

Vaak zijn deze rijksgenoten, op hun eigen manier en binnen hun eigen cultuur, sociaal conservatiever en religieus behoudender dan inheemse Nederlanders. Zij zijn gevoelig voor de ontwrichting en vervreemding van de broze sociale structuur van Nederland. Veel Indiërs, Molukkers, Surinamers en Antillianen zijn ook sociaal-economisch kwetsbaarder dan de meeste – massaal uit de grote steden weggevluchte – inheemse Nederlanders. Deze rijksgenoten zien oneerlijke zakelijke concurrentie, verloedering in de wijk, afgenomen veiligheid, verslechterd onderwijs en afgenomen kansen voor hun kinderen. Zij begrijpen vaak niet dat inheemse Nederlanders dit zomaar laten gebeuren. Zij zijn politiek gemarginaliseerd en apathisch omdat het Nederlandse establishment hun aanwezigheid voor kennisgeving aanneemt – zonder besef van en respect voor hun achtergrond en zorgen. Zij zien het Nederland waarnaar zij ooit opzagen als naar het hart van het Koninkrijk, op een diepe crisis afstevenen.

IDNL geeft onze rijksgenoten gelegenheid hun steun te betuigen aan de patriottisch-identitaire beweging. Om met het Nederlandse volk te staan tegen het globalisme, tegen open grenzen en tegen anti-Nederlands beleid. IDNL gunt hun een plaatsje onder de Nederlandse zon – het vraagt hen naast het Nederlandse volk te gaan staan wanneer het hun hulp nodig heeft. De hulp van onze rijksgenoten is de patriottisch-identitairen welkom: zij zijn welkom om naar vermogen – hoe bescheiden ook – hun bijdrage te leveren aan een betere toekomst voor ons gemeenschappelijk huis.

Zij kunnen – met stem, inzet, donatie en lidmaatschap – handen en voeten geven aan het begrip ‘rijksgenoot’. IDNL gunt en biedt hen – al de Indiërs, Molukkers, Chinezen, Surinamers en Antillianen die nu hier legaal in Nederland zijn – een eigen plekje in de patriottisch-identitaire beweging. Met inspraakrecht, consultatierecht, stemrecht en een eigen overlegplatform kunnen zij zich binnen IDNL inzetten voor een betere toekomst voor hun eigen gemeenschappen in een beter Nederland. Het is belangrijk dat ook zij op tijd de juiste kant te kiezen tegen globalistisch wanbestuur en wanbeleid. IDNL biedt hen die kans.



Afbeelding: ‘Persawahan di Perdesaan.jpg’, bijgesneden,
© Fotograaf: Cocakolam, bron: Wikimedia, licentie.



___

Deze website is een initiatief van de culturele vereniging ‘Identiteit Nederland‘. Voor vragen en contact klikt u hier.


Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *